"ഇവിടെ അമ്പാടിതന്‍ ഒരു കോണില്‍
അരിയമണ്‍ കുടിലില്‍ ഞാന്‍ മേവുമൊരു പാവം
കൃഷ്ണാ നീയെന്നെ അറിയില്ല ....
നിപുണയാം തോഴി വന്നെന്‍ പ്രേമ ദുഖങ്ങള്‍
അവിടുത്തോട്‌ ഓതിയിട്ടില്ല ..
കൃഷ്ണാ നീയെന്നെ അറിയില്ല ...
ആരോരുമറിയാതെ നിന്നെയെന്‍ ഉള്ളില്‍ വെച്ച്
ആത്മാവ് കോടി അർചിച്ചു ..
പോരൂ വസന്തമായ്‌ ....
നിന്റെ കുഴല്‍ .. പോരൂ വസന്തമായ്‌ എന്നെന്റെ
അന്തരംഗത്തിൽ  അല ചേര്‍ക്കേ
ഞാന്‍ എന്‍റെ പാഴ്ക്കുടില്‍ അടച്ചു താഴിട്ടു
ആനന്ദ ബാഷ്പ്പം വാര്‍ത്തു
കൃഷ്ണാ നീയെന്നെ അറിയില്ല .....

കരയുന്നു ഗോകുലം മുഴുവനും
കൃഷ്ണ നീ മധുരക്ക് പോകുന്നുവത്രെ
അറിയില്ല നീയെന്നെ എങ്കിലും കൃഷ്ണാ
നിന്‍ രഥം എന്‍റെ കുടിലിന്നു മുന്‍പില്‍
ഒരു മാത്ര നില്‍ക്കുന്നു ....
കണ്ണീര്‍ നിറഞ്ഞൊരു മിഴികള്‍ എന്‍ നേര്‍ക്ക്‌ ചായുന്നു
കരുണയാല്‍ ആകെ തളര്‍ന്നൊരു ദിവ്യമാം സ്മിതമെനിക്കായ്‌ നല്‍കുന്നു ....
കൃഷ്ണാ നീ അറിയുമോയെന്നെ ......."

(സുഗത കുമാരി )

No comments:

Post a Comment

Note: only a member of this blog may post a comment.